lunes, 12 de enero de 2009

Carlos Blanco "cronicas marcianas"-en

Carlos Blanco


Hone hemen Carlos Blanco-ren biografia:



Carlos Blanco Pérez Madrilen jaio zen 1986ko martxoak 7an.


Calors Blanco supergaitua, hitz egiten hasi zen bakarrik zazpi ilabete zituenean eta bi urterekin irakurtzen ikasi zuen. Oso txikitatik zientzia, politika eta arkeologiagatik interesatu egin zen eta zortzi urterekin bere kabuz egiptoera eta sumerioa ikasi zituen. 1997an, 11 urterekin Espainiako Egiptologiako Asoziazioan onartu egin zuten, Europako egiptologo ezagunena bihurtuz eta munduko jeroglifikoen argitzaile gazteena bihurtuz. Lehenengo konferentzia 11 ureterekin eman zuen eta urte horiekin ohorezko kidea egiten zuten Bartzelonako Museo Egiptiarran.


1998an Egiptora gonbidatua izan zen Gobernu Egiptiarraren eskutik, gainera beka bat eskaini zioten arabiera eta zientzia biblikoak ikasteko Ikasketa Islamikoen Instituto Egiptiarran. Bitartean ingelera, frantseza, alemaniera, hebrear, egiptoera, latina eta minoicoa ikasi zituen.


Urte bat beranduago, 13 urterekin, oso ezaguna bihurtu zen Espainiako telebistan, irratian etab.-etan agertzeagatik. Crónicas Marcianas telesailan bere arloa izatera heldu zen, bertan astero zientzia, politika, filosofia eta historiaz aritzen zen. Telebista eta irrati askotatik igaro zen, Yugoslavia eta Colombiara helduz.


Karid Riga Saïd asoziazioaren eskutik beka jaso zuen eta 2.000 urtean Jonathan Katz irakaslearen eskutik Westminster School (Londres) ikasi egin zuen.


2001ean, unibertzitatean hasi zen, 15 urte zituela Nafarroako Univertsitatean. Bertan Filosofian, Zientzia kimikoetan eta Teologiako merituak jaso zituen. Bertan errusiera eta txinera ikasi zituen.


Carlos Blanco International Association of Egyptologists-en kidea da, baita ere Espainiako Supergatieun Asoziaziokoa.

Datu estatistikoak

Gaituen % 98ª baino geihago identifikatu gabe daude.


Espainian %3-5 arteko populazioa supergaitua da, hau da, 300.000 pertsona.

Espainiako hezkuntzaren estatistikak dioenez, azkenengo datuek Espainiako hezkuntzan, 2.648 supergaitu daudela diote (85 haur hezkuntzan, 1.748 lehen hezkuntzan, 726 DBHn eta 89 batxilergoan), 1.702 hezklunza publikoan eta 946 pribatuan.

Ikerketa baten arabera %70ak errendimendu eskolar baxua dute eta %35-50 bitarte eskola-porrota. Honen arrazoia ondo ebaluatu, identifikatu eta arreta nahikoa ez jasotzearen ondorioa da. %95en kasuan baino gehiago gurasoak dira gaitasun handia identifikatzen dutenak.

39 ezaugarri bereizten dituzte supergaituak (begi irekiekin jaiotzen dira, maiuskulas idazten dute, oso sentiberak dira, oso azkar ikasten dute…) hala ere hiru urte bete baino lehen ez da komenigarria diagnostiko bat egitea, askotan goiztartasun bat izan daitekeelako.

domingo, 11 de enero de 2009

Liburu lagungarria


Hona hemen irakaskuntzarako pratikoa izan daitekeen liburu bat. Hezkuntzan supergaituekin izandako kausu batzuk kontatzen dituzte.




Interneten eros daiteke

Mensa: supergaituen asoziazio internazionala


Mensa supergaituen asoziazio internazionala da, Inglaterran sortua 1946an Roland Berrill eta Lancelot Ware-ren eskutik. Jatorrisko arrazoia ideia politiko, erlijio, ideologiko edo nazionaletik aparteko asozioazioa sortzea izan zen. Mensa edozein lekutako jendea hartzen du bere baitan, giro sozial aberatsa sortzearren. Mensaren partehartzaile izateko CI-aren 150 puntu atera behar dira.


Mensa 100.000 bazkide ditu mundu osoan zehar. Organizazioaren izena “Mensa” izenetik dator(mesa latinez), Arturo Erregearen “mahai borobilaren” ohorez, kide guztiak eskubide zein beharretan berdinak baitira.


HELBURUAK

3 helburu ditu, inteligentzia identifikatu eta sustatu gizateriaren onerako; naturaren ikerketak bultzatu eta inteligentziaren aplikazioak; eta giro sozial bat sortu non kideen aktibitate intelektuala bultzatzen den.


KOKAPENA

Bi talde nagusienak American Mensa 50.000 bazkiderekin eta British Mensa 25.000 bazkiderekin dira. Espainian 1984tik existitzen da eta 1.300 kide inguru ditu. Hizkuntza hispaniarra duten beste herriak adibidez Argentina eta Colombia dira.

8 inteligentziak

8 inteligentzia mota ereistu egiten dira gaur egun:

  • korporala
  • interpertsonala
  • intra-pertsonala
  • logiko-matematikoa
  • musikala
  • linguistikoa
  • espaziala
  • naturalista

Bideo honek inteligentzia bakoitza azaldu egiten du, gainera istorian zehar egon diren pertsonaia famatuekin lotu egiten dituzte.

Alfred Binet: Inteligentzia Test-en sortzailea


Alfred Binet (Niza, 1857aren uztailak 11- Paris, 1911aren urriak 18) pedagogo eta psikologo frantseza. Psikometrian emandako laguntzagatik ezaguna. Inteligentzia test-en sortzailea kontzideratzen da.

Mediku eta margolari baten semea, Alfed Binet Niza-n jaio zen 1857aren uzatilak 11an. Bigarren mailako ikasketak Paris-en bukatu ondoren, medikuntza, zientzia naturalak eta eskubideen ikasketak egiten ditu.

Bere alaben (Madeleine (1885) eta Alice (1888)) jaiotzak ikasketa gai berri bat ekartzen dio.

1890ean Henri Beaunis ezagutu egiten du, Piskofosiologia laborategi sortzailea, Sorbonan 1889an.

1892an Théodore Simon, Binet-ekin erlazioa ezartzen du, aritzen den ume ez arruntetaz mintzatzeko. Orduan, elkar-lanean hasi egiten dira.

1894an, Alfred Binet, Henri Beaunis-ekin "L'année psychologique" aldizkaria sortzen du. Hurrengo urtean, psikofisiologiako laborategiaren zuzendaria izatera heltzen da, Henri Beaunis-en ordez.

1905ean, gobernu fratsezaren eskaeraz, Binet inteligentziaren eskala metrikoa argitaratu egiten du, Simon-ekin sortuta. Eskala honen helburua umeen inteligentzia haien adina(adin mentala) kontutan izanik neurtzea da. Hurrengo urteetan hobekuntzak izango ditu. Lan hau beste inteligentzia test-en oinarria bihurtuko da, bates ere CI.

Lan hauek psikologia diferentzialaren euskarria bihurtzen dute.

Alfred Binet 1911aren urriak 28an hil egiten da kongestio zerebral baten ondorioz.

Inteligentzia test-en historia

Inteligentzia test-en hasiera, inteligentzia exploratzen hasi zirenean du jatorria.


Zientifikoak XIX eta XX. mende bitartean hasi ziren inteligentziaz arduratzen era askotan. Aurreko garaiatan, adibidez XIX. mendearen erdialdean, inteligentzia burmuinaren pisuaren arabera edo gorputzaren proportzioengatik hasi ziren neurtzen. Beste saiakera bat pertsonaren ospean zegoen oinarrituta, pertsona horren izena zenbat alditan agertzen zen liburuetan gehitzen zen, baina teoria honek ez zuen oinarri zientifikorik.

Lehengo metodoa burmuina pisu batean pitsazean oinarritzen zen eta burmuinen batez-bestekoarekin alderatzen zen (1.2-1.5 kg.). Beste experimentuetan, ez zen kontutan izaten emakume eta gizonen pisu eta tamainuaren ezberdintasunak. Inteligentzia pertsona baten ospearen arabera neurtzea ere ez zen batere fidagarria.

Denbora pasa ondoren, inteligentzia “kanpotik” neurtzeari utzi zuten eta burmuinaren “barnea” eta honen errendimendua (adibidez, burmuinak zenbat denbora behar zuen erantzuteko) kontutan izaten hasi ziren.

Lehenengo inteligentzi Test-a Binet eta Simon izeneko bi psikologoek sortu zuten, hemendik habiatuta IQ test-era heldu ziren. Binet eta Simon gehien bat eskoletako umeekin egin zuten lan, datuak gordetzeko kapazidadea, lexikoa eta buruketak ebazteko era kontutan izanik. Haien test-etan oinarritu ziren eskola-porrotaren jatorria bilatzeko.

Erantzunetatik abiatuz adin mentala-ren kontzeptua atera zen eta adin kronologikoa-rekin konparatu egiten zen. Umeen adin mentala adin kronologikoa gainditzen zuenean beste umeak baino inteligentzia hangiagoa zutela esaten zen eta alderantziz.

Beraz, gaur egungo inteligentzi test-ak kontutan izanik, garai hartako erak guztiz alferrikakoak direla esan daieteke.

Supergaituen konferentzia

Hezkuntzaren tratua

Supergaituak laguntzeko, eskola orduetan hezkuntza sisetmaren barne curriculum-aren organizazio malgua eman behar da, ikasleek edukiak arazorik gabe landu ditzaten, baikoitza bere erritmora lan egin dezan, haien interes eta gaitasunen arabera aurrera eginez: ikasle bakoitzak bere behar indibidualen erritmoa eta aprendizaia zehaztuz.

Zergatik esku-hartu behar da?

  • Lantzen ez den talentua galdu egiten delako.

  • Gaitasu handiko umeei ez aditzea, ume kopuru handiari arreta ez jartzea delako (adibidez Espainian 300.000)

  • Bidezkoa delako hezkuntza sistema ume gaituenak identifikatzea hezkuntza hoberena jaso dezaten, haien gaitasunekin lotuta. Eskolak ikasle guztien konpetentzia maila ezagutu behar du, bakoitzari behar duena emateko.

  • Talentua garatu eta lantzea berdintasunean oinarrituta egon behar delako.

  • Gizartearen mito eta aurreiritziekin (haien garapena eten egiten dituztenak) bukatu behar delako.

  • Gaitasun handiko umeen garapen intelektuala osotasunean garatu ahal izateko, oztoporik gabe utzi behar zaie.

Hezkuntzaren arazoa al da?

Gaitasun intelektual handia izatea ez da arazo bat, baina arreta aproposa ez jasotzea arazo bat bihur daiteke. Orokorrean, ikasle hauek ez dute behar duten estimulo intelektuala jasotzen, honen arrazoia irakasleen motibazio edo errekurtso falta da, irakasleek gehiengoari arreta jartzen diote,gutxiengoa (ikasteko arazoak dituzten ikasleak eta ezagutzak azkarrago jasotzen dituztenei) bertan utziz. Ondorioz, haien garapen intelektual eta afektiboak hasieran ez zen arazo batean bihur daiteke.

Desabantailak edo arazoak:

  • Ume supergaitu batzuk ez dituzte batez-bestekoaren nota baino hobeagoak ateratzen, haien ehuneko kopuru txiki bat eskola-porrota izaten dute ikasten eta ulertzen dutelako era ezberdin batean. Hala ere, topiko bat da ume supergaitu guztiek arazoak dituztela eta eskola-porrota izaten dutela.

  • Batzuetan ume supergaituen adin mentala ez dator bat haien adin fisikoarekin eta haien behar afektiboak beste umeena baino handiagoa da haien hipersentiberatasunagatik(sentzoriala, emozionala zein intelektuala).

  • Supergaitu batzuei arreta arazo okerrak ezartzen zaie. Azkar ikasten dute, laster azpertzen dira eta aditasuna azkar galtzen dute. Arrazoi hauengatik askotan ume hiperaktiboekin nahastu egiten dira.

  • Askotan molestagarria den jarrera izan dezakete, adibidez goizetik gauerarte galderak egiten aritzea (oso adin goiztiarran hasten dira "zergaitik" galdera egiten), inposatzen zaien erregelak zalantzan jartzen dituzte eta ez dituzte zuzengabeko jarrerak onartzen ( ez haien kasuan ez besteena)

  • Perfekzionistak direnez, haiekin elkarrizketan daudenei esaten dutena denbora osoan zuzentzen ari dira.